Ojciec kapitan Crociatich, Enrico Del Prato - Ivan, udzielił wywiadu dla Tv Parma, w którym wypowiedział się na temat dotychczasowego sezonu, w wykonaniu jego syna.

Co powiesz na temat meczu z Atalantą?

To było skomplikowane spotkanie, zwłaszcza dlatego, że Atalanta znajduje się obecnie w bardzo dobrej dyspozycji, którą potwierdza, tak we Włoszech, jak i Lidze Mistrzów. W pierwszej połowie Parma dała się kompletnie zdominować, jednak w drugiej wykazała się dobrą reakcją i momentami była w stanie wprowadzić Atalantę w spore kłopoty.

Twój syn spisuje się bardzo dobrze. Chyba jego najlepszym meczem do tej pory był ten z Juventusem, na którym byłeś obecny.

Tak byłem w Turynie i muszę powiedzieć, że dla mnie jako ojca, ten występ Enrico przeciwko Juventusowi, był źródłem wielkiej satysfakcji. Ogólnie rzecz biorąc, jak na swój pierwszy sezon w Serie A, Enrico spisuje się bardzo dobrze. Teraz celem dla niego powinna być stabilizacja formy oraz pomoc Parmie, w dążeniu do utrzymania.

Jesteś byłym piłkarzem. Czy dajesz jakieś rady synowi?

Można powiedzieć, że już teraz Enrico przebił moje osiągnięcia i czuję się z tym bardzo dobrze. Czasami daje mu pewne rady taktyczne, jednak nigdy nie próbuje mu się narzucać, mowa tu jedynie o drobnych sugestiach. Nigdy do niczego go nie zmuszałem, bowiem jestem świadomy tego, że ma on wielkie umiejętności i sam potrafi zarządzać konkretnymi sytuacjami w grze. Enrico świetnie czyta mecz i z reguły jest we właściwym miejscu, o właściwym czasie. Co więcej dzięki ostatnim sezonom spędzonym w Parmie, wykształcił też wielką osobowość.

Od kilku spotkań Enrico dobrze spisuje się w roli środkowego obrońcy.

Tak, to prawda. Elastyczność i umiejętność gry na różnych pozycjach, zawsze była jego mocną stroną. Choć niewielu w to wierzyło, teraz dobrze radzi sobie jako środkowy obrońca, jednak osobiście uważam, że jego nominalną pozycją powinna być rola półprawego stopera, w ustawieniu trójką defensorów.

Gdy zobaczyłeś, że wchodzi do bramki w meczu z Napoli, co sobie pomyślałeś?

Szczerze, to miałem nadzieję, że do tego nie dojdzie, bowiem nigdy wcześniej nie grał jako bramkarz, nawet na treningach. Powiedzmy jednak, że spisał się bez zarzutu, nawet mimo końcowego wyniku. Według mnie do momentu czerwonej kartki Suzukiego, Parma radziła sobie lepiej od Napoli i gdyby nie ta sytuacja, to wygrałaby ten mecz.

Co czujesz gdy widzisz syna w roli kapitana Parmy?

Odczuwam zarówno satysfakcję, jak i wielką dumę. W zeszłym sezonie, w wieku 23 lat, został spadkobiercą opaski po Buffonie, a to sam w sobie, brzmi niesamowicie. W ostatnich latach, Ernico bardzo dojrzał, zdobył niezbędne doświadczenie, aby stanowić punkt odniesienia, dla kolegów z drużyny.

Jako trener, jak uważasz gdzie Enrico ma największe deficyty i nad czym powinien jeszcze pracować?

Od strony techniczno-taktycznej, Enrico wciąż ma sporo miejsca na poprawę i może stać się jeszcze lepszy. To co mógłby poprawić na już, to aspekt fizyczny, a także większa dbałość przy wyprowadzaniu piłki. Niemniej nie mam żadnych wątpliwości, że z meczu na mecz, będzie stawał się coraz lepszy.

Czy instruowałeś Enrico w zakresie postępowania z sędziami?

Owszem, dawałem mu w tym temacie pewne rady. Aby nawiązać kontakt z arbitrem trzeba mieć odpowiednią osobowość. W tym zakresie, obserwuje u syna znaczącą poprawę. Na boisku czasem bywa tak, że jeśli jesteś agresywny, sędzia bierze sobie ciebie na celownik, dlatego warto jest trzymać nerwy na wodzy, przy próbach dyskusji.

Jakie są zasługi Pecchii w rozwoju Enrico?

Zasługi Pecchii są olbrzymie i nie tyczy się to tylko Enrico. Dzięki temu trenerowi, wielu młodych piłkarzy Parmy, znacząco się rozwinęło. Do tego Pecchia nie boi się trudnych rozwiązań. To pierwszy trener, który zdecydował się postawić na Enrico w roli środkowego obrońcy, w czwórce, pomimo jego budowy fizycznej.